Petugo(-primo)
Festuca inops
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Fétuque grêle.
Descripcioun :La petugo-primo trachis en mato dins li tepiero seco e li garrigo de Prouvènço, pulèu dins li colo fin qu'i mountagno mejano. Es uno petugo di fueio verdo e primo (< 0,7 mm). A un sclerenchime qu'èi pas de countùni e pulèu irregulié. La paumo (paniculo) èi longo e primo (> 5 cm) e lis espigueto pas aristado.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Festuca
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 5 à 7 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico de Prouvenço e Ligurìo
Mai à jun
Liò : Tepiero seco
- Garrigo
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterrano-Nord-Est
Ref. sc. : Festuca inops De Not.
Espigo-d'aigo(-lusènto)
Potamogeton lucens
Potamogetonaceae
Autre noum : Poutamot.
Noms en français : Potamot brillant, Epi d'eau.
Descripcioun :L'espigo-d'aigo lusènto es uno planto forto que trachis subretout dins lis aigo que soun pas mouvadisso. Se recounèis à si fueio lusènto de 10 à 15 cm de long, emé un pichot pecou, soun pulèu plano mai oundado sus li coustat. Li fueio de dedins l'aigo soun reducho à la costo dóu mitan. Li fru (akène) fan mai de 3 mm un cop madur.
Usanço :D'ùnis espigo-d'aigo sarien manjadisso en Asìo.
Port : Grando erbo
Taio : 100 à 300 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Potamogeton
Famiho : Potamogetonaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 8 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Liò : Aigo
- Ribiero
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Potamogeton lucens L., 1743